Friday, November 2, 2012 4 comments By: Unknown

මගේ ආදර තාත්තා


මගේ රත්තරන් තාත්තේ ...............
මම දන්නවා ඔයා මට කොයි තරම් නම් ආදරේද කියල......
මට මතකයි මගේ තාත්තේ .....
පුංචි කාලේ ඔයා මාව ඔයාගේ ඔඩොක්කුවේ තියාගෙන ලස්සනම ලස්සණ රාජ කුමාරයෝ කුමාරියෝ සුරංගනාවියෝ ගැන කතා කියල දුන්න. 
ඔයා ඒ හැමදාකම කිව්වා මම තමයි ඔයාගේ ලෝකේ ඉන්න සුරංගනාවී කියල. 
ඔයාට මතකයි නේද තාත්තේ අම්ම මට හැමදාම කිව්වේ මම අම්මට වඩා මගේ සුදු තාත්තට ආදරේ කරනවා කියලා. 
මට මතකයි අම්ම මෙහෙමත් කියනවා කෙල්ලන්ට කොයි තරම් අම්මලා ආදරේ කළත් කෙල්ලෝ ආදරේ තාත්තලට කියල...........
කොල්ලෝ තමයිලු අම්මලට ආදරේ.....කියල. 
ඔයා හවසට ගෙදර එනකම් මම බලාන ඉන්නවා තාත්තේ ..අයියනම් කිව්වේ මම පෙරේත කමට බාලන ඉන්නේ කියල ඔයා එනකම් ...
සමහර විට අයියා හිතන්න ඇති මම ඔයා ගෙන ටොෆි චොකලට් වෙනුවෙන් පාර බලන් ඉන්නවා කියල. 
ඒක එහෙම නෙවෙයි මගේ රත්තරන් තාත්තේ මම ඔයා එනකම් බලන ඉන්නේ මොකද ඒ කාලේ ඔයා තමයි මගේ ලොකු හිටිය එකම වීරය........ 
මම හරිම ආසාවෙන් තමයි මගේ දවසේ විස්තර ඔයා එක්කල බෙදා ගත්තේ... 

කාලය හරිම ඉකමනට ගෙවිල ගියේ මගේ රත්තරන් තාත්තේ ...........
ඔයාගේ පුංචි සුරන්ගනවිව එක්ක යන්න අර ඔයා කියල දීපු සුරඟන කතාවල වගේ ( රාජ ) කුමාරයෙක් නොවුනත්............ ලස්සන කුමාරයෙක් ආවා. මම දැක්ක මගේ තාත්තේ ඔයා ගොඩාක්ම සතුටින් බව පෙන්නන් හිටියටත් ඔයාගේ ඇස් වල තිබුණු කදුළු...........
අද මම ඔයාගෙන් ගොඩාක් ඈත් වෙලා මගේ කියල වෙනම ලෝකයක් හදා ගෙන .  ඒත්......  ඒත්...... මගේ රත්තරන් තාත්තා එදා වගේමයි.................
මගේ චුටි දූ පැටියව ඔයාගේ ඔඩොක්කුවේ තියාගෙන ඉස්සරම ඉස්සර දවස් වල කියපු සුරංඟන කතා  අදත් කියනව. 
ඔයා ගොඩක් සතුටින් ......................
ඒත් මගේ හිත ගොඩාක්ම දුකින් මගේ තාත්තේ............
අනේ අදත් මට පුලුවන්නම් එදා වගේම ඔයාගේ උකුලට වෙලා ඉන්න......
ඒ කෝම උනත් අදටත් මගේ ලෝකේ ඉන්න ලොකුම වීරය ඔයා තමයි මගේ රත්තරන් තාත්තේ...........
මේ  දූ ඔයාට කියන්න බැරි තරම් ආදරෙයි මගේ රත්තරන් තාත්තේ........

Wednesday, October 31, 2012 5 comments By: Unknown

*********** දිනා ගත්තු පෙම බිදිලා ***********

වසර පහක් පෙම් කරලා 
ඇනුම් බැනුම් මම අහලා 
මගේ ඉගනුම මඟ හැරලා 
                  ඔබ මත්තෙම මම අඬලා ...................

    උදේ සවස බොරු ගොතලා 
හොර හොරාට හමු විලා 
මවයි පියයි තරහා වෙලා 
                     නොකා නොබී මම අඬලා ..............

යන එන මඟ රැකලා 
    දුන් පෙම් පත් මව දැකලා 
කෘමි නාශක මම බීලා
             රෝහල්වල මම ලැඟලා .................

  මවයි පියයි දුක හිතලා 
නුඹදකින්න ඉඩ දීලා 
      නෑ සියෝ සැම එකඟ වෙලා 
            මඟුල් කන්න කතා වෙලා ................

මාල සතක් ගෙල බැදලා
පෝරු මස්තකේ නැඟලා 
අෂ්ටක මැද අපි බැඳලා 
                 අපේ ආදරේ දිනලා ................

මව් පියන්ට සමු දීලා 
නංගි මල්ලි සිප අඬලා 
අප තනියම මෙහි තියලා 
              ගෙදර ඇයෝ පිට විලා ..............

සුදු රෙදි මත මල් අතුරා 
මා එන තෙක් මඟ බලලා 
මා ඔබේ තුරුලට කරලා 
             ආදර බස් ඔබ කියලා .............

එළි වෙන තෙක් මම අඬලා 
මංගල රැය පහන් වෙලා 
නුඹ රකුසෙක් වගේ වෙලා 
             මගේ පිවිතුරු බව අහලා .............

නුඹ පමණයි මට කියලා 
පස් වසරක් පෙම් කරලා 
අපමණ දුක් මා විදලා 
               ලබා ගත්තු පෙම බිදීලා.............

නුඹට මාව එපා කියල 
මා තනියම මෙහි දමලා 
මව් පියන්ට බර දීලා 
            ගියා මාව තනි කරලා .............

_______________________

උනේමි අන්සතු




අපුල කරමින් 
මා ගත මටම 
යහන්ගතවුණි
නොහදුනනා
පුළුල් උරහිසක් යට ..........

පුපුරු ගසනා 
පයෝධර තුඩු 
වාන් දමා ඇත
කිරි සයුර 
කිරට හඬනා 
මා පුත නුඹ නමින් .............

දෝර ගලනා කිරට 
හිමි නැතිව 
සොයා සොයා 
හඬයි නුඹ
මව් ඇකයේ 
උණුසුමම.....................

දෙපා යුග නැතිව 
යුධ මතක 
තුරුළු කර 
ඔහු හඬයි 
බලා පුතු දෙසම............

රටම රැකී 
නුඹ රැකීමට 
උනේමි අන්සතු 
කිසිත් නොසිතම ............

විඩා පත් ගත 
රැගෙන නැඟිටිමී
සල්ලි කොළයට
අත යොමා ගෙන.....................



සඳ ට පෙම් කළ කුමුදු මල මා


හිනා වෙන්න කියා දුන්නු ඔබම තමා කදුළු දුන්නේ


හැමදාකම වගේ ඔයා එනකම් බලන් උන්නේ හිත පුරාම හිනාවෙන්න බලාගෙන.එත් තප්පරෙන් තප්පරය ඔයා එන්න පරක්කු වෙනකොට මගේ ඇසි පිය මටම අවනත නැතිව එක පිට එක ගැහෙන්න ගත්තා.....
වෙනදාට ඔයා මතුවෙන මාර ගස් කෙළවර බොද වෙලා මගේ කම්මුල් වල තවරගෙන ආපු පුයර තට්ටුවත් සෝදගෙන් කදුළු කැට එකින් නෙක බිම වැටෙන්න ගත්තා .... එත් මට හිතුනෙම  ඔයා මේ දැන් හරි අර ඈත මාර ගස් කෙළවරින් මතු වෙයි කියල....    ඔයා දන්නවා මේ ලෝකේ මේ කෙල්ලට වෙන කවුරුවත්ම නෑ කියල හිත පුරා ආදරය කරපු ඔයා හැර. අනේ එහෙම දැන දැනම කොහොමද ඔයා මේ අහිංසකිව මේ වගේ එකපාරටම අත ඇරලා දැම්මේ....

                                                 

 දෙනෝ දාහක් යන මේ විසල් නගරයේ අතරමං උණු මුව පැටියෙක් වගේ කර කියා ගන්න දෙයක් නැතිව මම බලාන ඉදී කියල ඔයාට තප්පරයකටවත් හිතුනේ නැද්ද ..........
ඔයාගේ ඔය අතින් අල්ලගෙන තොර තෝංචියක් නැතිව කියවපු මේ පුංචි බට්ටිච්චි මොකක් කරගනිද කියල ඔයාට හිතුනෙම නැද්ද.....
අනේ එකම එක පාරක් ඇවිත් යන්න ....... 
අර ඉස්සරම ඉස්සර වගේ ඔයා හිනා මුණත් අරන් . මේ පිස්සිට කියල යන්න මොකද්ද මම කරපු වරද කියල...... 
දුක් දෙන්න මේ තරම්..... 
කාත් කවුරුවත්ම නැතිව උන්නු කාලේ සතුටක් කියල දෙයක් මේ හිතේ නැති උනත් දුකක් දැනුනේ නෑ මට මේ තරම් .
පුන් පෝය දාක පායපු පින්බර පුන්  සඳ වගේ ආව ඔයා මගේ අහසේ නිවී නිවී දිලිසුනු තරුත් අරන්ම ගියා නේද මටත් නොකියම. දැන් හරියට මේ හිත අමාවක අහසටත් වඩා කළුවරයි කියල ඔයාට කොම කියන්නද මම. මේ තරම් දුකක් දෙන්න අර තරම් සතුටක් අරන් මොකට ආවද ඔයා .....................
Tuesday, October 30, 2012 3 comments By: Unknown

මගේ ලෝකයේ රජුන් සැමදා ඔබ තමයි






දගකාර සිනා ළග නැවතුනේ නොදැන                      මයි
හැඩකාර ඔය දෙනෙත් නැලවුනේ ඉබේ                   මයි 
මනමාල මේ හිතේ හැමකොනම නුබේ                     මයි 
කිරිකොඩු යෞවනය නොදැන ගිය දුර               ගොඩයි 

පෙම් හිතම හැඩ කලේ හැමදාම නුඹ                      තමයි 
මේ හිතේ හැම කොනම නුඹේ පෙම ගැන            දොඩයි 
මල් තුහින හැමදාක නොමැති බව ඔබ                   කියයි 
යෞවනය අප දමා වෙනත් අය වෙත                      දුවයි 

යෞවනය අප දමා කිරි කෝඩු සිත්                     සොයයි 
මැදි වයසේ දොරකඩට පා තියන්නත්                     බයයි 
ඔබට පිදු තුන් හිතෙම අපේ පැටව් ලැගුම්                   ගයි
ඒ උනත් මේ හිතේ මුදුන් මල් කඩ                          ඔබයි 

පෙම් හින එකින් එක හිමි හිමින්                        අමතකයි 
දරුවන්ගේ හෙට ගැනම ඔබ සමග මා                  දොඩයි 
ඔබේ ලෝකය  මගේ ලෝකය බොහෝ                  දුරයි 
කියා හැමදින ඔබේ ඔය සිත ගතු                           කියයි

එදා අතිනත පටලවා ගිය පාරවල් තව එහෙම            මයි  
පෙමින් බස් දෙඩු අපි අතර අද පෙම් බස් නම්           දුරයි 
එහෙත ඔබේ හිත මගේ හිත මත එදා වගේම           තමයි 
ලොවක් දිනුවත් මගේ ලෝකයේ රජුන් සැමදා ඔබ තමයි 













ආදරය සුන්දරයි ඔබ වගේ..



ආදරේ හඬ            ගොළුයි 
හදවතම කිති             කවයි 
ඇස් වලින් ඔබ        දොඩයි 
          මට මාව               අමතකයි ........